Add audio transcriptions to all episodes

[ookgezellig]

Add audio transcriptions to all episodes

• Ask HZ for written out texts --> not availble
• Generate texts via Whisper AI or similar speech-to-text software

[ookgezellig]

https://www.nporadio1.nl/nieuws/wetenschap-techniek/572a87c8-8e3c-4d3f-bace-c4437f3654b5/de-man-achter-zimmerman-in-space --> "Ik schrijf de hele tekst uit."

[ookgezellig]

Uit https://pointer.kro-ncrv.nl/hoe-we-een-supercomputer-alle-nederlandse-podcasts-hebben-laten-luisteren-en-opschrijven

We hebben alle podcasts uit 2022 en 2023 (circa 150 duizend afleveringen) door de transcriptiesoftware Whispercpp en Whisperx gehaald om audio om te zetten naar geschreven tekst, inclusief tijdcodes. Daardoor kunnen we gericht zoeken op specifieke steekwoorden of uitspraken.

[hz37]

Helaas bewaar ik geen teksten van afleveringen.

[ookgezellig]

Ok, dan ga ik eens met speech-to-text software aan de slag!

[ookgezellig]

Check https://github.com/openai/whisper

[ookgezellig]

Experimentje met audiotransscriptie van Aflevering 1 - https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tsunami%27s_op_Mars_-_Zimmerman_en_Space_-_S01E01_-_2022-12-09_-_11845039.oga

Aanpak: mp3 bestand in transcriptie-functie van MS Word/Office 365 gegooid , output in ChatGPT geplakt, met prompt "Kun je dit audiotranscript transcriberen, dus zo nauwkeurig mogelijke tekst maken"

Eerste indruk: Volgens mij klopt dit aardig goed!

===========================================

"Enkele maanden geleden droomden mensen van een close-up van wat het zou zijn om een andere planeet te verkennen en de zoektocht naar leven aan te gaan. Vandaag is die droom werkelijkheid geworden, met de Viking die zacht landde op het Martiaanse oppervlak en direct begon met het terugsturen van spectaculaire foto’s. Zelfs de projectwetenschappers waren verbluft."

Mijn eerste spreekbeurt ging over de Viking Landers op Mars. Dat was in het najaar van 1976, dus ik zat net in wat toen de vierde klas van de lagere school heette. Viking 1 was op 20 juli van dat jaar het eerste ruimteschip dat succesvol op Mars landde en ook nog foto’s terug wist te sturen. Jaren daarvoor, in 1971, wist de Sovjet-Unie al een zachte landing op Mars te maken met het Mars-3 ruimtevaartuig. Maar het contact met Mars-3 raakte al enkele seconden na de landing verloren. Ik weet nog wel dat er in 1976 een meestal volstrekt zwart-witte krant bij mijn ouders op de deurmat viel, de Mars-foto van de Viking-lander ook in rode tinten had afgedrukt. Ik heb het even in Delpher opgezocht en dit was de Volkskrant van zaterdag 24 juli 1976.

Oké, interessant, maar wel een beetje nederig. "Portret Rode Planeet" staat er met grote letters boven. Ik zet wel een linkje in de shownotes naar de krantenpagina in kwestie. Dit was sensationeel: foto's vanaf het oppervlak van een andere planeet. De Viking Landers bleven jaren operationeel. Interessant detail is trouwens dat Viking 1 na 6 jaar stopte met functioneren door een menselijke fout tijdens een software-update, maar dat terzijde. We kregen een schat aan data terug van de Viking 1 en 2 Landers en de orbiters die het contact met de Landers onderhielden en ook zelfstandig onderzoek deden aan planeet Mars. Inmiddels zijn er natuurlijk nog veel meer succesvolle landingen op Mars uitgevoerd, zoals de meeste luisteraars van deze serie verhandelingen ongetwijfeld weten. Dat zou kunnen, ja.

Hoe interessant is het dan ook dat wetenschappers nog steeds teruggrijpen naar de verzamelde gegevens van die Mars Landers uit 1976? Op 1 december van dit jaar verscheen een artikel in Nature Scientific Reports met de titel Evidence of an oceanic impact and mega-tsunami sedimentation in Chryse Planitia, Mars. Dit artikel probeert antwoord te geven op een van de raadsels van het Viking-programma. Voor de context van dit raadsel lees ik een stukje voor uit het boek Een landing op Mars van Chriet Titulaer. Dit boek verscheen in 1975, dus nog voordat de Viking Landers succesvol op Mars terecht waren gekomen. Op bladzijde 52 lezen wij:

"De landingsplaatsen. Op 7 mei 1973 maakte NASA de landingsplaatsen voor de twee Viking-vluchten bekend. De eerste landing zal worden uitgevoerd in een dal bij het begin van de enorme canyon op Mars. De tweede landing zal 1700 kilometer ten noordoosten hiervan worden uitgevoerd, in een gebied waar men een grote kans denkt te hebben leven of de resten daarvan aan te treffen. Voor de keuze van de meest geschikte landingsplaatsen werden de volgende criteria gehanteerd: A. De plaats moet zo laag mogelijk gelegen zijn, zodat veel van de ijle Marsatmosfeer voor het afremmen kan worden gebruikt. De landingsplaats van Viking 1 ligt 5 kilometer onder het gemiddelde Marsoppervlak; die van Viking 2 is met 6 kilometer daaronder een van de laagste punten op de planeet. B. Er moet mogelijk water aanwezig zijn. Hieraan voldoet vooral de landingsplaats van Viking 2. C. Er moeten interessante geologische details te zien zijn. Deze eis gaat zowel op voor de landingsplaats van Viking 1 in Chryse als voor de landingsplaats van Viking 2 in Cydonia Mensae. D. Meteorologisch moet de landingsplaats gunstig zijn; de kans op grote stofstormen moet erg klein zijn. E. Het terrein moet betrekkelijk vlak zijn. De grootste hellingen in de directe omgeving mogen niet meer dan 10 graden bedragen. Bovendien mag er geen dikke stoflaag zijn."

Zover men kan nagaan, zijn de genoemde landingsplaatsen op grond van deze criteria de best denkbare. Het probleem is echter dat de keuze is gemaakt op grond van de foto’s van de Mariner 9. Hierop zijn de kleinst zichtbare details 100 meter. Daarom zal de Viking Orbiter voor de ontkoppeling van de lander de landingsplaats inspecteren, nu met een oplossend vermogen van 25 meter tot het laatste ogenblik. Ook gedurende de vlucht is het mogelijk door bijsturing de landingsplaats te veranderen. Aangezien we voor de landing nooit eerder kleinere details hebben gezien dan 25 meter, blijven verrassingen tot en met de landing mogelijk."

En zo’n verrassing kwam, want waar wetenschappers dachten te zijn geland in een vlakte, bleek het oppervlak bezaaid met rotsen. We waren destijds natuurlijk allemaal blij verrast door de mooie foto’s, maar het was nooit helemaal duidelijk waar al die rotsen nou vandaan waren gekomen. Als er overal rotsen liggen, dan ligt het voor de hand dat deze opgeworpen werden door een gebeurtenis in het verleden, zoals bijvoorbeeld een impact van een meteoriet of een vulkaanuitbarsting, maar daar was in de buurt van de landingsplek van Viking 1 niets van terug te vinden. De Viking 1 was technologisch redelijk primitief, zeker vergeleken met de hedendaagse ruimtevaartuigen. Maar met de camera aan boord konden wel panoramische foto's gemaakt worden en zo konden wetenschappers niks vinden dat de bron van al die stenen kon zijn.

Nou, de match hier. Ook met de Viking Orbiters werd niks gevonden. De wetenschapper Alexis Rodriguez liet het er niet bij zitten. Al in 2016 verscheen een artikel van zijn hand in Nature Scientific Reports waarin beschreven wordt dat de planeet Mars ooit een planeet met vloeibaar oppervlaktewater was, waar tsunami’s ook zeer waarschijnlijk op voorkwamen. Specifiek beschreven wordt hier dus twee verschillende mega-tsunami’s, waarvan op de Mars-foto’s van de diverse ruimteschepen zelfs de littekens zijn vastgelegd – denken we tenminste. Tussen beide tsunami-gebeurtenissen kan een paar miljoen jaar hebben gezeten. In die tijd was Mars al sterk afgekoeld en zo denkt Rodriguez dat de tweede mega-tsunami ook verijsd zal hebben plaatsgevonden.

Het Marslandschap zoals we dat nu waarnemen, is deels het gevolg van die twee mega-tsunami’s die immense verplaatsingen op het oppervlak hebben teweeggebracht. In het artikel van dit jaar borduurt Rodriguez samen met collega’s voort op dit thema. Zo’n 900 kilometer ten noordoosten van waar Viking 1 landde en nog steeds stof staat te vangen, bevindt zich de Pohl-krater. 900 kilometer is te ver om de ejecta van de inslag bij de landingsplaats van Viking 1 aan te treffen, maar als Viking 1 feitelijk op een oude zeebodem staat, dan zouden al die rotsen ook door een tsunami verplaatst kunnen zijn en veel grotere afstanden hebben afgelegd.

Eerder lazen we al in Titulaer’s boek dat Viking 1 zo laag mogelijk op Mars geparkeerd werd, en 5 kilometer onder het gemiddelde oppervlak kan heel goed een oude zeebodem zijn geweest. De Pohl-krater is ook nauwgezet bestudeerd en kan geologisch gezien goed de dader zijn van de tsunami die Viking 1’s landingsplaats met rotsen overspoelde. Wat op de foto’s te zien is, is dat de Pohl-krater zelf op terrein is ontstaan dat al door grote vloedgolven moet zijn ontstaan. Maar de krater zelf lijkt ook bedekt te zijn met rotsen van een jongere tsunami. Dat betekent volgens Rodriguez en zijn collega's dat deze krater wel haast in de oceaan van destijds moet zijn ontstaan en de kans op een tsunami als gevolg daarvan dus bijzonder groot is geweest.

Rodriguez en zijn collega's lieten het allemaal nog eens narekenen in computermodellen. Deze simulaties waren zo overtuigend dat zij zich gesterkt voelden om het artikel hierover te publiceren. Dit werpt ook een heel nieuw licht op het enigszins controversiële Labeled Release-experiment dat uitgevoerd werd met de Viking Landers en zowaar een positieve uitslag gaf. Kort gezegd werd hier een chemische reactie gemeten die toegeschreven zou kunnen worden aan organisch leven, maar daar is niet iedereen het over eens. Ik denk dat iedereen dit ongemakkelijk vindt. Over dit experiment hadden we het al in aflevering 76 van deze serie columns. Destijds werd aangenomen dat Viking 1 op land was geland, maar als Rodriguez' conclusies juist zijn, dan stond Viking 1 destijds mogelijk middenin opgedroogd sediment van een vroegere oceaan. Dat zou dan automatisch inhouden dat zo’n beetje alle onderzochte rotsen en bodemmonsters in contact zijn geweest met water, en leven vinden we in ieder geval op aarde met name daar waar water is.

U heeft overweldigend gereageerd op het bericht dat deze podcast eindigt bij de NPO en dus ook bij de NTR. Ik kreeg al meer dan 300 persoonlijke e-mails, wat de bodem van mijn hart heeft verwarmd. Ik heb dan ook besloten door te gaan met de podcast, maar dan in eigen beheer. De naam zal iets moeten veranderen, dus de nieuwe podcast krijgt de naam "Zimmerman in Space". In de

resterende drie afleveringen zal ik u uitleggen hoe u geen enkele aflevering hoeft te missen en naadloos kunt overschakelen naar de nieuwe podcast.

En oh ja, deze mooie podcast over protestmuziek wordt gemaakt door Myrthe van der Drift en Roos Heine.