Definitief model voor Identificator?

[GeertThijs]

Naar aanleiding van issue #47 stelt zich de vraag wat nu het definitieve model wordt voor het OSLO² datatype Identificator. Volgende modellen zijn kandidaat: Waartussen verschillende mappings mogelijk zijn: ISA-INSPIREid (waarbij de Identifier een URI en dus een combinatie van namespace & localid) ISA-INSPIREid (waarbij de Identifier een localid is en IssuingAuthority & Type de rol van namespace vervullen) ISA-INSPIREthematicid INSPIREid-VBR-INSPIREthematicid Persoonlijk zou ik ISA volgen:

• URI's moeten niet worden opgesplitst, namespace en localid samen vormen de identifier
• Extra provenance info (issuingauthority etc) laat toe om de kwaliteit vd id zelf te evalueren
• Er wordt niet ten onrechte de indruk gewekt van met INSPIREid's te werken terwijl het eigenlijik niet zo is
• Version wordt niet verward met de version vh object doordat deze info bij Herkomst zit
• Omzetting naar INSPIREid's is altijd mogelijk

Vraag is wat de impact hiervan is voor VBR en BestAdd.

[bertvannuffelen]

Is een identificator een generiek concept of een spatial concept? Bovenstaande tabellen en uitleg laat dit in het midden. Als ik het goed heb is een ISA identificator een structuur die eender welk object identificieert binnen een identificatieschema. Dat is dan verschillend van de doelstelling van de INSPIRE identifiers die als doel hebben spatial objecten te identificeren.

[GeertThijs]

Inderdaad is dat al een verschil tussen een ISAid en een INSPIREid. Wordt ook uitgelegd in issue #47. Als je INSPIREid eng toepast slaat het enkel op spatial objects. Wat dan nog niet eens de spatial things zelf zijn (vb de weg) maar de abstracties daarvan (vb de polygoon of polygonen die de weg voorstellen). Voor spatial things behoor je ThematicIdentifiers te gebruiken volgens INSPIRE. Maar VBR dacht wellicht iets INSPIRE-achtigs voor Identificator kan wellicht geen kwaad (en ik heb dat voor BestAdd overgenomen). Maar ik zie ineens niet zoveel meerwaarde in de opsplitsing in localid/namespace en het opnemen van een version in de identificator (iets dat eigenlijk bij Herkomst thuishoort). Zeker niet als met URI's gewerkt wordt: de URI in zijn geheel is dan toch de id? En ook de profilering van een hoofdid (INSPIREid) versus een alternatiefid (INSPIRE ThematicIdentifier, met een meer eenvoudige structuur) zie ik als te dwingend voor OSLO². Waarom een bepaald id hoofdid is en een ander niet wordt immers ook niet gedocumenteerd bij de uitwisseling. Bij INSPIRE is dat geen probleem door dat onderscheid tussen things en objects, maar bij VBR wel aangezien het daar abstractie van maakt en een INSPIREid-achtige constructie gebruikt voor iets wat eigenlijk een (hoofd)ThematicIdentifier is...