mvanbrab
commented
5 years ago Klopt volledig.
Een bruikbare oplossing is: definieer in een vocabularium een basisklasse waarvan alle klassen die deel kunnen nemen aan zo'n associatie afgeleid worden.
Definieer dan alle associaties als self-associaties op die basisklasse. In de RDF zullen deze associaties dan verschijnen als attributen in die basisklasse. Ze zullen dus alle als domein en bereik de basisklasse hebben.
In de implementatiemodellen gebruik je dan die associaties niet op de basisklasse, maar op de concrete afgeleide klassen (de klassen waarop de associatie dus nu ook al gebruik wordt) en je voegt de gewenste kardinaliteiten toe. Semantisch is dit geen leugen, want qua domein en bereik wordt telkens een subklasse van het in het vocabularium gekende domein en bereik gebruikt, wat perfect kan.
De verzameling mogelijke relaties = de verzameling van attributen op de basisklasse
In een vocabularium, definieer een basisklasse voor alle klassen die source zijn van Stel dat alle klassen waartussen associaties gelegd worden in de applicatieprofielen/implementatiemodellen
deefbas
Momenteel worden in onze implementatiemodellen de relatie en dus mogelijk triples tussen objecten per diagram getoond. Dwz dat een object dat meerdere relaties heeft, maar slechts 1 van deze relaties wordt op het diagram getoond, en men ook maar enkel deze relatie kent. Voor de andere mogelijke relaties moeten de andere implementatiemodellen of diagrammen bekeken worden.
Aangezien dat een object meerdere (verspreid over andere diagrammen) relaties heeft, moeten we de verzameling van alle mogelijke relaties van een object niet mee opnemen in het VOC? We bedoelen hier niet de relatie als klasse maar de relatie als predicaat tussen 2 objecten.
En hoe wordt de verzameling van mogelijke relaties uitgedrukt (bv. in RDF)?