ElisabethKloren
commented
2 years ago Reactie @thomasmunster: Mijn eigen antwoord is kort gezegd. Ik heb geen idee. Ik zal eens navragen bij onze informatiemanagement adviseurs. PNH ontwerpt in-huis nagenoeg niets. We kopen veelal ontwerpen als product in bij IB’s binnen het raamcontract ingenieurs en adviesdiensten.
Veel IB contracten maken gebruik van de salami-tactiek. Ze krijgen opdracht op opdracht om verder te gaan met engineering. Er is dus weinig informatieoverdracht. (aanbestedingsrechtelijk wel problematisch) Het referentieontwerp in een UAV-GC contract slaan we veelal plat tot PDF. Soms krijgt de aannemer een bewerkbaar bestand na gunning. Maar daar kunnen ze weinig tot geen status aan ontlenen. PDF is leidend. Maar dit is wel een beetje ouderwets. Ik weet niet of hier ontwikkelingen in zijn.
Wij hebben ook een probleem gehad in een project dat een juridisch gebonden ontwerp (PIP-ontwerp) op een oude versie van het technisch ontwerp was gebaseerd. Waardoor het uiteindelijke technisch ontwerp niet maakbaar was binnen de juridische kaders. Er is een configuratiemanagement-uitdaging om ervoor te zorgen dat de verschillende ontwerpen die parallel worden ontwikkeld op dezelfde uitgangspunten worden gebaseerd. Het gebeurt ook dat bijvoorbeeld een ontwerp voor de omgevingscommunicatie niet meer actueel is. Maar daarvan is het probleem minder groot.
Interne vraag gesteld: Hebben we eisen omtrent ontwerptekening (2d/3d) in de ILS voor IB’s? zodat het IB van de volgende fase (of de aannemer) verder kan met de bewerkbare bestanden? En dat die bewerkbare bestanden de juiste juridische status hebben.
Ontvangen van B.H. van Provincie Limburg:
R.T. van de provincie Drenthe onderstaande vraag gesteld. Omdat zijn reactie voor mij wel zo verrassend was, zou ik graag willen weten hoe jullie hiermee omgaan.
Zijn antwoord was onder andere:” Binnen Drenthe besteden wij weinig uit. Zeker qua teken-/ontwerpwerkzaamheden. Wij maken zelf de (3D) ontwerpen. Uiteraard ook 2D.”. De provincie Limburg kan alleen maar uitbesteden want we kunnen zelf niet eens ontwerpen. Sommige zouden het wel kunnen maar mogen het niet. Aangezien ambtenaren van de directie/bestuurders altijd te horen krijgen dat de markt alles beter kan, was ik verrast dat de provincie Drenthe wel alles zelf doet.
Net als functioneel specificeren, heb ik nu een onderwerp waarover bij RWS (mijn vorige werkgever) en de provincie Limburg nooit uniformiteit en duidelijkheid is ontstaan.
Vraag. Hoe laten jullie de ontwerpen opstellen en hoe borgen jullie dat het ontwerp van een partij door de volgende partij gebruikt kan worden?
Toelichting. Er zijn diverse 3D-ontwerpprogramma’s die door ingenieursbureaus en aannemers worden gebruikt. MX en Civil3D zijn daarvan wel de bekendste. Mijn oorsprong ligt in het 3D-ontwerpen en heb zelf 3D-ontwerpen van grote projecten in MOSS (later MX) opgesteld. De output van dit programma was enkele inputfiles of GENIO-bestanden (tekstbestandjes) die een grootte hadden van enkele KB’s. Dus lekker klein. Ondanks dat projecten van kilometers lengte met allerlei kruisingen en bijkomende zaken op tekening enorm indrukwekkend waren, kon alles met deze kleine inputfiles volledig gereproduceerd worden. De volgende partij kreeg de inputfiles en kon gewoon verder waar de voorganger was gebleven zonder alles zelf volledig te moeten reproduceren. En dat reproduceren lukt namelijk nooit volledig of helemaal niet, met alle risico’s en gevolgen van dien. Het voordeel van MX was daarnaast dat alle lijnen op papier alle functionaliteiten en informatie behielden. Alle 6D- en 12D- informatie bleef behouden (dus x, y, z-coördinaat, boogstraal, richting, benaming, etc.). Nu begreep ik dat MX geen ondersteuning meer gaat krijgen van de leverancier en dus als programma langzaam gaat verdwijnen. Daardoor zie je dat met name het gebruik van Civil3D de overhand heeft. Echter, Civil3D levert enorm grote bestanden DWG, vaak NLCS) op waardoor het voor (grotere) projecten onmogelijk is om daar één bestand van te maken (met behoud van alle functionaliteiten de parameters). Het gevolg is dat projecten worden opgeknipt om het behapbaar te maken. Het grote nadeel is dat (bijna) alles verloren gaat en de volgende partij geconfronteerd wordt met een legpuzzel en alsnog alles moet/gaat reproduceren (nogmaals, dat lukt nooit volledig).
Met name voor het contract is deze vraag uitermate belangrijk. In je planologische plan heb je een ontwerp als basis gebruikt. En dit ontwerp heeft een ruimtebeslag opgeleverd dat vastgelegd wordt in de Verbeelding van je planologische plan. Wanneer je het ontwerp dan bindend moet verklaren heb je dus je ontwerp in 3D nodig waarmee de aannemer zonder reproduceren verder moet kunnen.
Ik ben erg benieuwd hoe jullie dit in jullie projecten opgelost hebben. Of hebben jullie het niet opgelost en accepteren jullie (bewust of onbewust) alle risico’s en gevolgen? Ik ben erg benieuwd naar jullie expertise op dit vlak.
Om mijn voorbeeld van vorige week tijdens de sessie nog maar eens aan te halen. Door een foutief ontwerp van de Buitenring Parkstad Limburg (BPL) dat bindend werd verklaard in de aanbesteding, staat langs een 26,5 km lange weg overal geleiderail en hebben we allemaal steile wandconstructies om maar binnen het ruimtebeslag van het planologische plan te kunnen blijven.